تجربه ها، چالش ها و مشکلات برنامه نویس بودن

سلام ببینید یک جمله ای گفتید که تا حدودی خودتون پاسخ خودتون رو دادید.

کلا تولید نرم افزار برام جذابیت داشته. اما احساس میکنم این جذابیت فقط از بیرون هست

بله خیلی کارها از بیرون جذابیت داره ولی وقتی واردش میشید و هزینه هاش و سختی هاش رو میبینید دچار فشار عصبی میشید. مانتو فروشی و کافی شاپ هم از بیرون جذابیت داره و وقتی وارد این حرفه بشید و سختی هاش رو ببینید متوجه میشید همچین جذاب هم نیست.

شما به مزایای شغل برنامه نویسی باید توجه داشته باشید.

برخی از مزایای شغل برنامه نویسی

• توانایی کار به صورت فریلنسری
• توانایی راه اندازی استارتاپ
• توانایی کار به صورت دورکاری و بدون نیاز به رفت و آمد
• نیاز گسترده شرکتها، سازمانها و ... به این شغل و یافتن ساده تر شغل
• نداشتن هزینه اجاره مغازه یا هزینه های انبارداری 
• عدم نیاز به مواد اولیه
• راه اندازی کار با کمترین هزینه (فقط یک لپ تاپ یا کامپیوتر مناسب)
• داشتن پرستیژ خوب در جامعه

خب در بالا فقط برخی از مزیت هاش رو گفتم. من خودم شخصا از توی خونه کار میکنم و هیچ وقت بخاطر سر کار رفتن تو ترافیک نیستم، نیازی ندارم اجاره مغازه بدم. خرابی جنس ندارم و ...

شما فرض کنید میخواید یک مانتو فروشی بزنید. اول از همه باید یک مغازه در جای خوب داشته باشید که پاخور خوبی داشته باشه. رهن و اجاره چنین مغازه ای بسیار هزینه بالایی داره. مغازه نیاز به دکور داره، نیاز به کولر و بخاری داره، کلی مانکن و چوب لباسی و رگال نیاز دارید. هزینه خرید جنس برای راه اندازی مغازه هم دوباره دارید که هزینه بسیار بالایی هست.

از طرفی بسیاری از اجناس و مانتوهای شما ممکنه فروش نره. ممکنه خیلی از اجناس معیوب باشه. در واقع شما فروش یک مغازه رو نبینید. ببینید چقدر سرمایه گذاشته وسط و چقدر داره از اون سرمایه در میاره.

ببینید یکی از مشکلات اساسی بسیاری از برنامه نویسان اینه که توانایی های این شغل رو نمیدونن. یعنی طرف کلی زحمت میکشه که یاد بگیره آخرشم میره دنبال استخدام و یه حقوق کم و در نهایت میگه برنامه نویسی به درد نمیخوره.

یا خیلیا با هزینه های بسیار پایین کار میکنن و میگن درآمدی نداره. 

نیاز جامعه به این حرفه بسیار بالا رفته و روز به روز هم داره بیشتر میشه. باید به روز بود و به روز هم دستمزد گرفت.

بدون شک همینطوره. ما از داخل و چالش های باقی کسب و کار اطلاع نداریم. بفرض همین پزشک ها ما فکر میکنیم همه دارمد دارن و همه پولدارن اما دیروز من به صحبت های یه پزشک اعصاب روان ( دکتر فرجام ) که خانمش پرشک داخلی بود و همه آشنایان و دوستان ش هم پزشک بودن در لایو اینستاگرام گوش میدادم و فهمیدم که اصلا اونا وضعیشون جالب نیست. 99 درصد پزشک ها درامد خیلی کمی و کمتر از ماهی 20 میلیون یا حتی 10 میلیون دارن و بعضی ها که اصلا ندارن و حتی خانم ایشون هم از تخصص داخلی دارمدی نداشت و کلینک زیبایی زده. اون 1 درصد هم حداکثر در حد ماهی 50-60 میلیون درامد دارن که استثنا و انگشت شمار بعضی ها از این هم بالاتر میگیرن

ولی همین مانتو فروشی حساب کنیم از پرشک ها بیشتر دارمد دارن بطور میانگین. ینی یه مانتو فروشی راحت میتونه با آنلاین کردن کارش به چند صد میلیون در ماه برسه اما یه پرشک غیر ممکنه

حالا بیشتر مشکل من با برنامه نویسی سر همین ارور ها و یادگیری مدام و فشار به چشم بود که گفتم با این مشکلات شاید نصرفه اذیت شدن

البته من کاملا مخالف کارمندی هستم. من همین الان اگر هیچ کاری نکنم و فقط بخوابم، فقط سود سالانه م در بورس که گذاشتمش صندق سهام با تمام مثبت و منفی ها، از کارمند ها بیشتره و بنظرم شخصی که کارمند میشه، قرارداد بدبختی و فلاکت خودش رو امضا کرده. چون حتی یه ماشین و خونه هم نمیتونه بخره چه برسه بخواد درست زندگی کنه، البته موقتی 2-3 سال کارمند بودن برای جور کردن مقدمات کسب و کار خودش ایرادی نداره و بستگی به شرایط خانوادگی طرف داره این

حالا به اعتقاد من بایستی از اهرم ها استفاده کرد. یعنی بقول دکتر ربانی بجای اینکه عمر خودمون رو بفروشیم و به ازای ساعات عمر مون پول بگیریم، یه اهرم پولسازی درست کنیم، یه سیستم پولسازی که میزان درامد اون ربطی به ساعات عمر و ساعات کار ما نداشته باشه. اهرم پول سازی همین استارتاپ های پولساز هستن که همه میشناسیم. ترکیب تخصص و علاقه مون با یه استارتاپ. ینی وقتی شخص در خواب هست هم پول به حسابش بیاد. بنده الان یک سال و 10 ماهی هست که دارم روی یه سیستم پولسازی زمان میذارم، یک استارتاپ پولساز و الان پیاده سازیش تموم شده دارم کارای تست رو انجام میدم. ان شالله که همین خودش درامد و انگیزه خوبی ایجاد کنه

حالا دوستانی هم که از استارتاپ استفاده نمیکنن سعی کنن تیم سازی انجام بدن. تیم برنامه نویس، تیم پشتیبان، تیم فروش، تیم بازاریابی و کار شون رو تبدیل کنن به یه شرکت که اینجا هم از اهرم استفاده کردن که همون زمان و تخصص و توانایی باقی افراد هست